dinsdag 2 april 2013

Het informeren van de overheid en woningbouw

Bezuinigen, bezuinigen, bezuinigen
De overheid en de woningbouwcorporaties willen een:
- sterke sociale cohesie in de wijken
- goede leefbaarheid in de wijken
- sterke wijkeconomie
En dit willen ze het liefst gratis.

Ik spreek veel mensen die daar erg boos over zijn. Maar is dit werkelijk zo erg?

Stel jij wil een nieuwe fiets hebben. Je gaat naar de winkel en je krijgt twee keuzen. Je mag de fiets hebben voor €1.000,00 of je mag de fiets gratis mee nemen. Welke keuze maak jij dan?
Het antwoord is zeer waarschijnlijk dat je maar al te graag de fiets gratis mee naar huis neemt.

Met de instelling dat je zaken zo goedkoop mogelijk wil regelen is dus in de basis niks mis.
Het wordt pas een probleem als het ten koste gaat van de kwaliteit en de (sociale) duurzaamheid.
Want als jouw nieuwe fiets het na een week begeeft is dat toch wel erg vervelend. Jij kan dan niet meer fietsen, er moeten weer onderdelen gemaakt worden en jij blijft elke keer betalen voor de reparaties. Met andere woorden; het is niet goed voor jouw als mens, voor het milieu en ook niet voor je portemonnee. Toch denken veel mensen dan….. ach het is maar een fiets.

Binnen de bewonergestuurde wijkontwikkeling (BGW) praten we over een woonwijk. De dagelijkse leefomgeving van je kinderen, je opa, je moeder of van jezelf. De kapotte fiets is nu jouw wijk die verloedert en niet meer leefbaar is.

Staan bezuinigingen gelijk aan kwaliteitsverlies en minder (sociale) duurzaamheid?
De overheid en de woningbouwcorporaties moeten bezuinigen. De vraag is hoe ze dat moeten doen.
Maar al te vaak worden de bezuinigingen door diverse partijen te simplistisch benaderd. De denkwijze is dan als volgt:

‘ We hebben een aantal programma's ingezet om de sociale maatschappelijke en economische doelen in de wijk te behalen. We hebben minder geld voor de wijkontwikkeling. We moeten dus programma’s weg bezuinigen. Daarom maken we een keuze over welke programma’s het minst belangrijk zijn voor de wijk en deze worden dus gestopt.’

In deze denkwijze wordt er alleen maar geredeneerd vanuit de bezuiniging, de beperking die geld ons oplegt. Het totaal aan programma's zal dan vaak onvoldoende zijn en de sociale maatschappelijke en economische doelen kunnen dan niet meer worden gehaald. Dit leidt inderdaad vaak tot kwaliteitsverlies en minder (sociale) duurzaamheid.

180 graden draaien
Ik ben van mening dat we een '180 graden draai' moeten maken in ons denken. Het uitgangspunt moet altijd de inhoudelijke doelstelling zijn. De context (onder andere de financiƫle situatie) waarin het inhoudelijke doel behaalt moet worden is een gegeven. De denkwijze is dan als volgt:

‘Het doel is een sterke sociale cohesie, goede leefbaarheid en een sterke wijkeconomie. We hebben burgers, we hebben bedrijven en organisaties, we hebben gebouwen, we hebben buitenruimten, we hebben middelen, we hebben financiĆ«n et cetera. Hoe gaan we als gelijkwaardig partners deze ‘krachten’ zo inzetten dat we het sociale maatschappelijke en economische doel voor de wijk kunnen behalen’

In deze denkwijze is het uitgangspunt het behalen van het doel met de aanwezige 'krachten' waarbij alle mogelijkheden worden afgetast. Dit werkt het beste door de inzet van een integrale aanpak waarbij alle belanghebbenden samen om tafel zitten en door de inzet van eigen capaciteit, samen een beleid ontwikkelen en uitvoeren. Door op deze wijze te werken kan bezuinigen en het leveren van kwaliteit en (sociale) duurzaamheid hand in hand gaan.

Het belang van de overheid en de woningbouwcorporaties bij de BGW
De burger geeft de overheid de opdracht te werken aan sterke wijken. De woningbouwcorporaties hebben direct belang bij sterke wijken aangezien de waarden van het vastgoed dan stijgt. Met andere woorden is het in het belang van deze twee partijen dat wijken versterken of sterke wijken blijven.
De BGW is een kans om op een gedegen manier samen te werken aan een sterke sociale cohesie, goede leefbaarheid en een sterke wijkeconomie.
Hiernaast biedt de BGW de overheid en de woningbouwcorporaties de kans om te bezuinigingen. Het is echter geen snelle bezuinigingstruc maar een gedegen totaal programma. De investering die er wordt gedaan, betaald zich terug.

Informeer
De overheid en de woningbouwcorporaties dienen dus goed op de hoogte te zijn van:
- De kansen op het gebied van sociale maatschappelijke en economische wijkontwikkeling
- De bezuinigingsmogelijkheden
- Het proces (WEI-model)
- Het gelijkwaardig partnerschap met burger(organisaties)
- De mentaliteitsverandering - 180 graden draaien

De overheid en de woningbouwcoporaties hebben belang bij de BGW en er liggen kansen klaar. Maar ik besef me dat dit ook betekent dat de overheid en de woningbouwcorporaties zich verder moeten ontwikkelen. Er moet een beweging op gang komen die de mentaliteitsverandering en het gelijkwaardig partnerschap met burger (organisaties) stimuleert.

Want tja, het leven lijkt op fietsen. Om je evenwicht te bewaren, moet je nou eenmaal blijven bewegen. - Albert Einstein -

1 opmerking:

  1. Goed artikel waarmee ik het grotendeels eens ben.

    Ik heb laatst een inspirerende presentatie van Jim Diers over burgerkracht bijgewoond. Voor mij mogen de bewoners (en ondernemers enz. in de wijk) een nog sterkere rol hebben.

    Mike

    BeantwoordenVerwijderen