Eenvoud
Vandaag geen gelaagdheid, vandaag geen theorie, vandaag de praktijk van het WEI-model.
De basis is simpel, voor iedereen te begrijpen en dat is wel zo prettig aangezien het proces in zijn geheel juist als uitermate complex wordt ervaren. Het WEI-model is de simpele basis op momenten dat we door de complexiteit het proces niet meer kunnen zien.
“Simple can be harder than complex: You have to work hard to get your thinking clean to make it simple. But it’s worth it in the end because once you get there, you can move mountains.”
Steve Jobs
De BURGER centraal
Binnen de Bewonersgestuurde Wijkontwikkeling (BGW) hebben we het over een veranderingsproces, een geheel van activiteiten, waarmee een verandering in de wijk in gang wordt gezet door, voor en met burgers.
- De burgers bepalen het beleid
- De burgers bepalen het uitvoeringsprogramma
- De burgers voeren het programma uit
Meer concreet wordt er binnen de BGW stap voor stap door, voor en met burgers toegewerkt naar een wijkcoörporatie. Een wijkcoörporatie die werkt aan een sterke wijkeconomie en tegelijkertijd de sociale cohesie versterkt en de leefbaarheid verbetert. Hierbij is de burger:
- De product
- De consument
- De distributeur
In het WEI-model wordt de burger centraal gesteld maar wordt het tegelijkertijd voor alle samenwerkingspartners – overheid (diverse diensten), woningbouw, welzijn en bedrijven - duidelijk wat er te winnen valt. Ik geloof Evelien Tonkens direct als ze zegt dat Nederland een altruïstisch overschot heeft en dat maakt mij als mens heel gelukkig. Ook deze blog schrijf ik vrijwillig om open source kennis en ervaring te delen. Maar ik ben ook niet vies van eigen belang. Want als je kunt benoemen wat je waard bent en je weet wie daar belang bij heeft, kan dat resulteren in een constructieve deal. Een deal die niet hoeft te betekenen dat je niet behulpzaam bent naar de ander.
Procesfasen van het WEI-model
Het WEI-model kent vier fasen. In Plan van Gool zitten we in de eerste fase, de informatiefase en begint het nieuws over de kansen die de BGW meebrengt langzaam de huiskamers binnen te komen. Er zijn sceptici onder de burgers die we spreken maar ook zijn er burgers die niet kunnen wachten en vol zitten met interessante plannen.
In de informatiefase worden burgers geïnformeerd over de kansen die de BGW in zich draagt. De kansen voor de wijk maar zeker ook de kansen voor de burger als individu en de community in zijn geheel. Want kansen te over. De kans om een probleem in de eigen wijk op te lossen, de kans om trainingen en coaching te krijgen, de kans om een eigen bedrijfje op te zetten, de kans om geld te verdienen, de kans om nieuwe vrienden te maken et cetera. Na de eerste fase moet er een groep burgers zijn die vanuit intrinsieke motivatie wil participeren in het proces.
De tweede fase is de ontstaansfase waarin door, voor en met burgers wordt gewerkt aan het ontwikkelen van burgerinitiatieven die problemen in de wijk kunnen aanpakken. Problemen zoals
armoede, sociaal isolement maar ook het missen van een plek om samen te komen of de armoedige aanblik van de speeltuin. Er wordt gewerkt aan burgerinitiatieven die de potentie hebben om uit te groeien tot zelfstandige burgerinitiatieven of professionele buurtbedrijven die niet alleen nu maar ook in de toekomst aan zet blijven in hun wijk. Daarnaast wordt er in de tweede fase gewerkt aan community vorming zodat de burgerinitiatieven goed ingebed raken in de wijk. In de tweede fase spreken we van burgerparticipatie.
De derde fase is de ontwikkelfase waarbij de burgerinitiatieven als community werken aan zelforganisatie via de methode Action Learning. Hierbij wordt er vanuit gegaan dat zelforganisatie een proces is waarbij in een chaotisch systeem structuren ontstaan door het toevoegen van een kracht. Met andere woorden gaan de burgers actief aan de slag met de eigen burgerinitiatieven waarbij er momenten van reflectie zijn georganiseerd en er kennis en vaardigheden worden toegevoegd door training en coaching. Praktisch gezien werken de burgers in deze fase het idee van burgerinitiatief uit tot een zelfstandig werkende organisatie. Dit kan een zelfstandig burgerinitiatief zijn maar ook een professioneel buurtbedrijf.
De vierde fase is de autonome fase waarin de burgerinitiatieven en buurtbedrijven samen werken binnen een wijkcoörporatie. In de ideale situatie, zonder ondersteuning.
De doelen van het WEI-model
Het WEI-model kent drie doelen:
1. Het geeft een overzicht van het proces zodat je als procesmanager het proces beter kan inrichten. Het geeft de procesmanager antwoorden op de vragen:’Hoe richt je de procesomgeving in, welke methoden gebruik je en wat is je exacte rol als procesmanager?’
2.Het maakt bewust van de verschillende organisatievormen binnen het proces en de specifieke kenmerken van de organisatievormen.
3.Het geeft inzicht in de samenwerkingsmogelijkheden tussen burgerorganisaties onderling. Maar zeker ook de samenwerking tussen burgerorganisaties en de overheid, de woningbouw, welzijn en bedrijven.
De totale Context
In de BGW en ook in het WEI-model staat de burger centraal maar het gehele proces is ingebed in de context van de wijk. Door het WEI-model wordt er inzichtelijk gemaakt welke partij wanneer op welke manier kan samenwerken met de burgerorganisaties met als doel dat er een win-win situatie ontstaat voor beide partijen doordat waarden en belangen samen komen. Het wordt dus duidelijk wat een ieder kan winnen!
Elke fase doorlopen
Nu is het tijd voor het inkleuren van het WEI-model. De komende blogs zal ik de fasen uitwerken. Ik zal mijn visie geven maar ook concrete handvatten bieden en de praktijk in Plan van Gool schetsen. Daarnaast zal ik elke samenwerkingspartner uitdagen om buiten de kaders te denken en de winst te zien van de BGW.
donderdag 21 februari 2013
maandag 4 februari 2013
Het WEI-model
Het WEI-model
“Procesmanagement is het inrichten en beheersen van processen om doelstellingen te realiseren.”
Binnen de Bewonersgestuurde Wijkontwikkeling (BGW) hebben we het over een veranderingsproces, een geheel van activiteiten, waarmee een verandering in de wijk in gang wordt gezet. Als procesmanager BGW werk ik met het WEI-model, wat staat voor Wij(k) Economisch Instroom model. Binnen het WEI-Model werk ik in duidelijk te onderscheiden procesfasen waarin burgers stap voor stap toewerken naar een wijkcoörporatie. Een wijkcoörporatie die werkt aan een sterke wijkeconomie en tegelijkertijd de sociale cohesie versterkt en de leefbaarheid verbetert. Hierin werken de burgers samen met de overheid, de woningbouw, het bedrijfsleven en de welzijn professionals. (Het WEI-model is hier te downloaden.)
Werkt de BGW wel bottom up?
De BGW wordt gefinancierd door de overheid en ik als procesmanager werk met een procesmodel. Deze twee gegevens maken bij veel burgers de terechte vragen los:
Is het WEI-model niet een top down bedacht pad dat uitgezet wordt voor de burgers?
Is het proces van de BGW geen bezuinigingstruc van de overheid waarbij de overheid de ‘kracht van burgers’ wil gebruiken voor taken die bij de overheid moeten liggen?
Ere wie ere toekomt
Er is al een geruime tijd een beweging gaande. Een beweging die is begonnen bij burgers. Burgers die duurzame oplossingen zoeken voor problemen in het sociaal en economisch domein. Deze beweging kent vele vormen en namen. Noem de blauwe economie, de lokale ruileconomie en de wij-economie. Wat de verschillende vormen binnen de grotere beweging met elkaar verbindt is dat zij allen van onderop ontstaan. De beweging ontstaat omdat burgers zien dat er een verandering nodig is aangezien ons huidige systeem niet langer houdbaar is. Deze burgers gaan simpelweg actief aan de slag om deze verandering te bewerkstelligen. Zij gaan bottom up te werk vanuit de eigen kennis en ervaring, vanuit de eigen kracht. En deze burgers laten zich niet belemmeren door hiërarchische structuren, regelgeving, lange procedures en onpersoonlijke relaties. Met andere woorden de burgers die de beweging vormgeven laten zich niet tegenhouden door de bureaucratie. Hierdoor groeit de beweging razendsnel!
Veel van deze burgers hebben banen. Banen bij grote organisaties en bedrijven. En deze burgers integreren het gedachtegoed in hun werk. Zij doen dit omdat zij zien dat de beweging positieve outcome genereert voor de mens, voor de aarde maar ook voor de winst van de eigen organisatie.
Hoe snel de beweging onder de burgers gaat des te trager gaat het binnen de organisaties en de bedrijven. Deze worden jammer genoeg wel constant beïnvloed door de bureaucratie. Nu staan we gelukkig op het punt dat er op elk niveau bij de overheid, de woningbouw, de welzijnspartijen en ook het bedrijfsleven, burgers werkzaam zijn die de voordelen van de beweging zien. Zijn zijn zoekende hoe zij met de organisatie waarbinnen zij werkzaam zijn, een actief onderdeel kunnen worden van (het succes van) de beweging. Door te investeren in de BGW en een gelijkwaardige samenwerking te zoeken met actieve burgers binnen de wijkontwikkeling maken zij een belangrijke stap.
Dit zegt niet dat de overheid de BGW heeft bedacht en nu top down wil implementeren. Ja, zeker kan de BGW zorgen voor financiële bezuinigingen. Maar nee, de gedachte achter de BGW is niet ontstaan bij de overheid. De gedachte achter de BGW is ontstaan bij de burgers, de overheid heeft het opgepikt en zij hebben het beestje een naam gegeven. Nu is het aan alle partijen om samen te werken aan een win-win situatie. Dus bij deze: ere aan de burgers die door denken en handelen de beweging adem hebben in geblazen, ere wie ere toekomt.
WEI-model made by…
Laten we het procesmodel nader bezien. Er zijn velen wegen die naar Rome leiden. De weg die ik heb ontwikkeld, heet het WEI-model. De modellen en methoden die ik ontwikkel, ontstaan door observatie van mijn directe werkomgeving. De modellen en de methoden die hieruit voortkomen, neem ik samen met burgers onder de loep. We analyseren om vervolgens de modellen en methoden opnieuw in de praktijk te toetsten. Het WEI-model is hier een voorbeeld van en daardoor mede door, voor en met burgers ontwikkeld. Het WEI-model staat daarbij in dienst van de burgers die de eigen wijk in ontwikkeling willen brengen. Het WEI-model dient als een leidraad en ontwikkelt zich n.a.v. de context.
Het gevaar van de BGW en het WEI-model
Veel mensen zijn gewend top down te reguleren. Dit doen we al zo lang, dat we het doen zonder dat we het door hebben. Het gevaar van deze geconditioneerde handeling is dat we vergeten dat we bezig zijn met een natuurlijk proces. Een proces waarin burgers bottom up de richting bepalen. De eerste en meest essentiële stap in het WEI-model is daarom het informeren van een grote groep burgers over de kansen die BGW biedt. Zijn er geen burgers die vanuit intrinsieke motivatie het proces van de BGW in willen gaan dan stopt simpelweg de BGW.
Volgende blog? Hoe werkt het WEI-model en hoe creëer je een veilige leeromgeving voor alle partijen die samen het proces ingaan.
“Procesmanagement is het inrichten en beheersen van processen om doelstellingen te realiseren.”
Binnen de Bewonersgestuurde Wijkontwikkeling (BGW) hebben we het over een veranderingsproces, een geheel van activiteiten, waarmee een verandering in de wijk in gang wordt gezet. Als procesmanager BGW werk ik met het WEI-model, wat staat voor Wij(k) Economisch Instroom model. Binnen het WEI-Model werk ik in duidelijk te onderscheiden procesfasen waarin burgers stap voor stap toewerken naar een wijkcoörporatie. Een wijkcoörporatie die werkt aan een sterke wijkeconomie en tegelijkertijd de sociale cohesie versterkt en de leefbaarheid verbetert. Hierin werken de burgers samen met de overheid, de woningbouw, het bedrijfsleven en de welzijn professionals. (Het WEI-model is hier te downloaden.)
Werkt de BGW wel bottom up?
De BGW wordt gefinancierd door de overheid en ik als procesmanager werk met een procesmodel. Deze twee gegevens maken bij veel burgers de terechte vragen los:
Is het WEI-model niet een top down bedacht pad dat uitgezet wordt voor de burgers?
Is het proces van de BGW geen bezuinigingstruc van de overheid waarbij de overheid de ‘kracht van burgers’ wil gebruiken voor taken die bij de overheid moeten liggen?
Ere wie ere toekomt
Er is al een geruime tijd een beweging gaande. Een beweging die is begonnen bij burgers. Burgers die duurzame oplossingen zoeken voor problemen in het sociaal en economisch domein. Deze beweging kent vele vormen en namen. Noem de blauwe economie, de lokale ruileconomie en de wij-economie. Wat de verschillende vormen binnen de grotere beweging met elkaar verbindt is dat zij allen van onderop ontstaan. De beweging ontstaat omdat burgers zien dat er een verandering nodig is aangezien ons huidige systeem niet langer houdbaar is. Deze burgers gaan simpelweg actief aan de slag om deze verandering te bewerkstelligen. Zij gaan bottom up te werk vanuit de eigen kennis en ervaring, vanuit de eigen kracht. En deze burgers laten zich niet belemmeren door hiërarchische structuren, regelgeving, lange procedures en onpersoonlijke relaties. Met andere woorden de burgers die de beweging vormgeven laten zich niet tegenhouden door de bureaucratie. Hierdoor groeit de beweging razendsnel!
Veel van deze burgers hebben banen. Banen bij grote organisaties en bedrijven. En deze burgers integreren het gedachtegoed in hun werk. Zij doen dit omdat zij zien dat de beweging positieve outcome genereert voor de mens, voor de aarde maar ook voor de winst van de eigen organisatie.
Hoe snel de beweging onder de burgers gaat des te trager gaat het binnen de organisaties en de bedrijven. Deze worden jammer genoeg wel constant beïnvloed door de bureaucratie. Nu staan we gelukkig op het punt dat er op elk niveau bij de overheid, de woningbouw, de welzijnspartijen en ook het bedrijfsleven, burgers werkzaam zijn die de voordelen van de beweging zien. Zijn zijn zoekende hoe zij met de organisatie waarbinnen zij werkzaam zijn, een actief onderdeel kunnen worden van (het succes van) de beweging. Door te investeren in de BGW en een gelijkwaardige samenwerking te zoeken met actieve burgers binnen de wijkontwikkeling maken zij een belangrijke stap.
Dit zegt niet dat de overheid de BGW heeft bedacht en nu top down wil implementeren. Ja, zeker kan de BGW zorgen voor financiële bezuinigingen. Maar nee, de gedachte achter de BGW is niet ontstaan bij de overheid. De gedachte achter de BGW is ontstaan bij de burgers, de overheid heeft het opgepikt en zij hebben het beestje een naam gegeven. Nu is het aan alle partijen om samen te werken aan een win-win situatie. Dus bij deze: ere aan de burgers die door denken en handelen de beweging adem hebben in geblazen, ere wie ere toekomt.
WEI-model made by…
Laten we het procesmodel nader bezien. Er zijn velen wegen die naar Rome leiden. De weg die ik heb ontwikkeld, heet het WEI-model. De modellen en methoden die ik ontwikkel, ontstaan door observatie van mijn directe werkomgeving. De modellen en de methoden die hieruit voortkomen, neem ik samen met burgers onder de loep. We analyseren om vervolgens de modellen en methoden opnieuw in de praktijk te toetsten. Het WEI-model is hier een voorbeeld van en daardoor mede door, voor en met burgers ontwikkeld. Het WEI-model staat daarbij in dienst van de burgers die de eigen wijk in ontwikkeling willen brengen. Het WEI-model dient als een leidraad en ontwikkelt zich n.a.v. de context.
Het gevaar van de BGW en het WEI-model
Veel mensen zijn gewend top down te reguleren. Dit doen we al zo lang, dat we het doen zonder dat we het door hebben. Het gevaar van deze geconditioneerde handeling is dat we vergeten dat we bezig zijn met een natuurlijk proces. Een proces waarin burgers bottom up de richting bepalen. De eerste en meest essentiële stap in het WEI-model is daarom het informeren van een grote groep burgers over de kansen die BGW biedt. Zijn er geen burgers die vanuit intrinsieke motivatie het proces van de BGW in willen gaan dan stopt simpelweg de BGW.
Volgende blog? Hoe werkt het WEI-model en hoe creëer je een veilige leeromgeving voor alle partijen die samen het proces ingaan.
Abonneren op:
Posts (Atom)